آموزش نور پردازي در فضاي داخلي
زماني که خانه‌اي مي‌سازيم، اثاثي انتخاب مي‌کنيم که بخشي از زندگي روزمره ما خواهند شد، همچنين بايد به نوع نورپردازي محيط زندگي توجه داشته باشيم. اين امر مهم است که ابتدا موقعيت خانه را به منظور مشخص ساختن منطقه تابش نور خورشيد در طول روز شناسايي کنيم. بايدبتوانيم با نور طبيعي روز بازي کنيم، تاثيرات آن را کنترل کنيم، زيرا همين نور خانه ما را در بخش بزرگي از روز نورپردازي مي‌کند وبسيار حائز اهميت خواهد بود.
از زمان طلوع خورشيد، از اول روز تا هنگام غروب، نور طبيعي شدت رنگ‌ها در محيط خانه ما تغيير مي‌دهد. نارنجي در پائيز، آبي‌ها در زمستان، رنگ‌هاي ملايم در بهار و زرد درخشان دزطول تلبستان بيشتر به چشم مي‌آيند. نور‌ها، سايه‌ها يا تاريکي‌ها، به ابن صورت، عناصر تزئيي لازم الاجرايي هستند که بايد بدانيم چگونه آنها را ايجاد کنيم.
به علاوه، زماني که نور طبيعي روز کم ميشود، نورپردازي محيط درون منزل بايد اين امکان را به ما بدهدکه فعاليت‌هاي روزمره خود را ادامه دهيم. توصيه ميشود به خاطر بسپاريم که نورپردازي داخلي، انواع متفاوتي از محيط‌هاي پيراموني را خلق مي‌کند و اينکه محيط روشن با احساس رضايتمندي، انرژي و حرکت ما مرتبط است. همچنين نورپردازي داخلي ملايم منجر به آسودگي ما ميشود.
هنگامي که مي‌خواهيم کاربرد محوطه کوچکي مثل سطح يک ميز يا پيشخوان را مطلوب کنيم، نورپردازي تاکيدي بر روي ميز بايد در محدوده پيرامون ان نگاه داشته شود. نورهاي رو به پائين را بر روي صندلي‌ها متمرکز نکنيد، زيرا پرتوهاي بالايي سايه‌هاي نامطلوبي بر روي صورت افراد مي‌اندازد و گرماي حاصل از تابش آنها نيز ممکن است ناراحت‌کننده باشد.
· چلچراغ‌هاي آويزي مي‌بايست به گونه‌اي تنظيم شوند که ميز و اتاق هردو را روشن کنند. تعيين قطر نوردهي در حدود 60 تا 70 سانتي‌متر با فضاهاي معمول تناسب دارد، اما قطر شاخه‌هاي لوستر نبايد از پهناي ميز بيشتر و ارتفاع آن تا روي سطح ميز از 30 سانتي‌متر کمتر باشد، زيرا در اين صورت ممکن است افراد در هنگام برخاستن از پشت ميز با منبع نور يا همان لوستر آويزي برخورد کنند.
· در شرايطي که چلچراغ نور رو به پائين ندارد،چيدمان ميز و قسمت مياني آن را مي‌توان با استفاده از نورهاي تاکيدي و ثابت قابل تنظيم واقع در فرورفتگي‌ها تقويت کرد. اين منابع نور تاکيدي بايد همراه با پرتوهاييباشند که انتشار آنها طيفي از باريک تا متوسط را در بر گيرند و در جايي قرار داده شوند که زاويه دار باشند تا از سايه اندازي آنها اجتناب گردد. در هنگام قرار دادن و تنظيم مکان وسايل ثابت خانه، بايد انعکاس يافتن نور از سطح ميزهايي که رويه آنها شيشه‌اي است در نظر گرفته شود.
· در قفسه‌هاي ظروف، جلوه کارهاي تزئيني کنده کاري شده و ظروف شيشه‌اي پذيرايي بايد با نور پردازي متعدد بدون سايه از طريق سقف تامين گردد. در بالاي يک بوفه شيشه‌اي نيز مي‌توان منبع نوري پيش بيني کرد به صورت آباژور ديواري يا چراغ‌هاي داراي پايه که به ديوار نصب مي‌شوند، ارتفاع منبع نور تا زمين در اين حالت نبايد از 170 سانتي‌متر کمتر باشد.
· نورپردازي موضعي باعث روشن شدن هر چه بيشتر تابلوهاي نقاشي مي‌شوند و جلوه و زيبايي آنها را مورد تاکيد بيشتر قرار مي‌دهند.
· نورهاي تاکيدي در تاقچه‌ها جاذبه بيشتري به تزئينات محيط مي‌بخشند.
به منظور نور رساني بيشتر و بهتر در فضاي آشپز خانه به موارد زيرتوجه داشته باشيد:
· براي سينک ظرف شوئي، از پرتو متمرکز نور تامين شدهاي که درست بالاي سينک و زير کابينت فرار گرفته استفاده کنيد.
· تکيه بر نوري که از سقف ئ در وسط اتاق مي‌تابد، موجب خواهد شد محيط کار براي آماده‌سازي مواد غذايي در سايه قرار گيرد.
· منبع روشنايي در لبه جلويي و زير کابينت قرار دارد. منبع نور بايد از ديد افرادي که در نزديکي کابينت نشسته‌اند، پنهان بماند.
در محيط حمام و دستشوئي داشتن نور مناسب از اهميت زيادي برخوردار است.
· نورپردازي به صورت کشيده در کنار آينه دستشوئي بيشترين تاثير را خواهد داشت. طول آن بايد حداقل 40 سانتي‌متر باشد. نورپردازي بالاي آينه بايد دست کم 60 سانتي‌متر طول داشته باشد تا هر دو طرف صورت روشن شده، از بروز سايه در زير چانه اجتناب شود. ارتفاع لامپ‌هاي طرفين، از زمين نبايست از 150 سانتي‌متر کمتر باشد ئ نور بالاي آينه دستشوئي نيز بهتر است ارتفاعي در حدود 195 تا 200 سانتي‌متر داشته باشد.
·نورپردازي هالوژني در فرورفتگي‌ها، اين امتياز را دارد که مانعي در سر راه نوردهي آنها به وجود نمي‌آيد، اما موجب بروز سايه‌هايي در زير پلک، بيني و چانه مي‌شوند. مگر آنکه با فاصلهاي مناسب و بالاي نور ديگري بر روي پيشخوان قرارذ مي‌گيرد تا نور پائين به سمت بالا منعکس و سايه‌ها را بي اثر مي‌کند.
